Epilog Księgi I.

Po tym co przeszła dzisiejszej nocy, leżała bez życia pod białą szpitalną kołdrą. W jej pokoju było słychać tylko dźwięki urządzeń szpitalnych, które miały trzymać ją przy życiu przez jakiś czas. Nikt nie złapie jej za rękę gdy coś ją mocno zaboli, gdy nie będzie miała siły walczyć. Bo przecież ona została tutaj sama, oprócz idola który własnie siedział przy niej w jej marzeniach, lecz dlaczego nie było go w tej chwili ciałem kiedy samotna łza spłynęła po jej policzku? Mógł ją ocalić, gdyby tylko ktokolwiek pozwolił mu przeczytać zabierane przez managerów listy. Wiedziałby, że ona go potrzebuje. Dlaczego mu je zabrali? Gdyby nie oni, zwroty kolejnych nasyconych miłością listów ona mogłaby umierać przy nim. Wspierał by ją, patrzył w jej nieobecna niebieskie oczy a serce delikatnie kułoby za każdym razem kiedy urządzenie zamilkłoby. Bałby się, bo tak naprawdę łączyła ich niesamowita więź, którą trudno jest wytłumaczyć. Umiera, jej słabe serce milknie z każdą sekundą. Dlaczego jest sama? Dlaczego życie aż tak bardzo ją znienawidziło? Zaraz, chwileczkę mała dziewczynka z lalką w reku wdrapuje się na obskurne krzesełko przy łóżku blondynki. Kim ona jest? Samotna łza spływa po jej zaróżowionych policzkach, szepce jej imie Alexis...i kładzie swoją ukochaną lalkę przy policzku dziewczyny.
-Spotkałam go.- mówi jakby dziewczyna była pełna sił i właśnie bawiły się w najlepsze.-On jest cudowny, zabrał mnie na swój koncert, byłam jego OLLG, dasz wiarę? Powiedział, że mnie tutaj odwiedzi niebawem, bo jestem jego żoną. Dał mi pierścionek widzisz?- dziewczynka wyciągnęła malutką rączek by pokazać swojej przyjaciółce prezent otrzymany kilka dni wcześniej.-On jest wspaniały, uwierz mi taki... hym... piękny.- Avalanna uśmiechnęła się smutno i pogłaskała blondynkę po zimnym policzku.- On Cię kocha
Została przy niej do wieczora, siedziała i nuciła piosenki które obie jeszcze nie tak dawno wesoło śpiewały. Choć była jeszcze malutka, niektórzy rzekli by, że również głupiutka żegnając się powiedziała:
-Kocham cię Alex, juz niedługo spotkamy się tam na górze.
Odeszła.

*

I mamy Epilog. Mam nadzieję, że wam się spodobał bo ja nie jestem pewna czy jest wystarczająco dobry. Jak widzicie dotarliśmy już do Epilogu I Księgi, hym nie miałam pojęcia, że będę pisała tego bloga, ten pomysł wpadł mi pod koniec wakacji kiedy jechałam nad jezioro. Dziwne prawda? Myślałam, że napisze ze dwa listy i skończę a tu proszę, niedługo rozpocznę II Księgę. Ano, własnie co do Drugiej Części to jej prolog pojawi się 01.01.13 r. : ) ruszymy z tym koksem od nowego roku! Mam nadzieję, że do tego czasu mnie nie zostawicie. A jeśli chcielibyście szybciej, to wystarczy, że zobaczę tutaj 14 komentarzy, tak jak wcześniej.

Pozdrawiam Was gorąco. : ) 

Monika.